W sprzedaży kolejne wydanie „Tygodnika Polskiego” (ukazuje się co dwa tygodnie). Poniżej fragmenty niektórych artykułów opublikowanych w  najnowszym wydaniu.

Marek Baterowicz - GŁOS PROF. POLAKA (i relacje polsko-niemieckie w tysiącleciu)

W nr 5 (maj/ czerwiec) krakowskiego “Wpisu” – obok innych ważnych tekstów – znajdujemy artykuł prof. Wojciecha Polaka „Europa nie ma pojęcia o naszych krzywdach” (str. 47-49).  Czytamy w nim o rozlicznych zbrodniach i rabunkach dokonanych w Polsce przez Niemców podczas drugiej wojny światowej. Profesor Polak przypomina tu swoją książkę „Zbrodnia i grabież.

Jak Niemcy tuszują swoją prawdę o sobie 1939-2019” (Biały Kruk), którą napisał wraz z prof. Sylwią Galij-Skarbińską. Wobec tej sumy niemieckich zbrodni i naszych krzywd uderza to, że Niemcy nie okazali nam zadośćuczynienia, bo trudno traktować poważnie odszkodowania obliczane pod presja sowiecką, albowiem to ZSRR wypłacał nam owe kwoty, zarazem potrącając od razu 6 mld dolarów i uzależniając wypłaty od polskich dostaw węgla i to po cenie dziesięciokrotnie niższej od ceny światowej (!) – był to jaskrawy kolonializm.

Krzysztof Ligęza - NEURONIZACJA, PREDYKCJA, ŁOMOT

Modele językowe, targetowanie, sieć neuronowa, uczenie głębokie, system generatywny – modne to, choć im dalej sięgasz, tym mniej pewnie się czujesz. I do tego jeszcze cała ta neuronizacja. Co za licho?

A czemu łomot? Bo na końcu właśnie łomot nas czeka. Nadchodzi albowiem rzeczywistość, w jakiej jeden człowiek wszystko w złudzenie będzie umiał zamienić, a drugi za oferowanie takiegoż złudzenia wszystko zgodzi się oddać. Za złudzenie o wolności, o wolnej woli, o demokracji, o bezpieczeństwie, o nadziei, o polityce, o zdrowiu, o pokoju powszechnym i powszechnej szczęśliwości. I tak dalej, i tak dalej. Zaprawdę powiadam nam, zaprojektowana przez człowieka “sztuczna inteligencja”, gdyby kiedykolwiek mogła powstać, nie byłaby taka sama jak człowiek. Byłaby bardziej. Najbardziej. Takiej nieludzkiej inteligencji faktycznie należałoby się bać.

Beata Joanna Przedpełska – Echa Warszawskich Salonów

ŚLADY KOPERNIKA

Rok Kopernika: świętujemy 550. rocznicę urodzin naszego sławnego astronoma. Wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię; zajmował się medycyną, matematyką, prawem, kartografią, dyplomacją, filologią. Był prawdziwie renesansowym, genialnym uczonym. Jego odkrycie, formułujące heliocentryczną budowę Układu Słonecznego było rewolucyjne i zburzyło dotychczasowe założenia. Nazwano je więc „przewrotem kopernikańskim". Jego dokonania na tle minionych epok aż do współczesności prezentowane są na wielu wystawach w całej w Polsce.

MUZYKA I ŚWIATŁO

„Koncert w ciemności" w Filharmonii Narodowej w Warszawie zapowiadany był jako sensacyjne, ekskluzywne wydarzenie, które zelektryzuje publiczność. „Jedyne takie doświadczenie na świecie" - pisali organizatorzy. Ciekawostką była też informacja, że tegoroczną trasę koncertową w różnych miejscach Polski zakończy w grudniu wyjątkowa prezentacja muzyczna w Kopalni Soli w Wieliczce: 135 metrów pod ziemią. ARTur Moon wrócił właśnie z trasy m. in. po Indiach, Meksyku i Los Angeles, a bilety na jego oryginalne projekty artystyczne w Gdańsku, Toruniu, Koszalinie, Olsztynie, Wejherowie i Warszawie cieszyły się maksymalnym zainteresowaniem i zostały wyprzedane.

RYTMY LATA

Lato to magiczna pora roku, inspiruje artystów. Można bez końca wymieniać przeboje, nawiązujące do czasu wakacji i urlopów, wycieczek do lasu, nad morze i jeziora, do beztroskiego leniuchowania na słońcu. Przypomnę tylko kilka z nich: „Lato, lato, lato czeka” Haliny Kunickiej, „W dzień gorącego lata” zespołu Big Day, „Kolorowe lato” grupy Bemibem, „Lato wszędzie” Formacji Nieżywych Schabuff, „Wakacje z blondynką” Macieja Kossowskiego, „Chałupy welcome to” Zbigniewa Wodeckiego. Były też popularne piosenki o tym, że „Kobiety są gorące”, „Dziewczyny lubią brąz”, „Już nie ma dzikich plaż” i o Monice - dziewczynie ratownika. No i najsłynniejszy standard jazzowy „Summertime”.

ŚWIĘTO SŁOWENII

„Jest mi niezmiernie miło powitać Państwa dzisiaj na obchodach Święta Narodowego czy też - jak nazywamy go my, Słoweńcy - Dnia Państwowości". Tak rozpoczął uroczystość Ambasador Słowenii w Polsce, J. E, Bojan Pograjc. 25 czerwca 1991 roku proklamowano - zgodnie z wynikiem referendum - niepodległość Słowenii i chociaż jest to jedno z najmniejszych państw w Europie (o powierzchni 20 tys. km.), ze względu na strategiczne położenie w centrum kontynentu i swoje znaczenie - historię, kulturę, osiągnięcia naukowe i przemysł - należy do grona krajów cieszących się prestiżem, uznaniem i szacunkiem.

Andrzej Zbiegniewski - Polski Rock - buntownicy w fabryce dynamitu

(część 2)

Z przykrością muszę przyznać, że wszystkie te próby powrotu do rockowych korzeni okazały się wtedy na polskim gruncie walką z wiatrakami. Z woli partii obowiązywały produkcje lekkie, łatwe i przyjemne, co sprawiało, że diabli brali cały przynależny rockowi nastrój. Na uznanie decydentów mogło liczyć tylko ugłaskane bajdurzenie w takt banalnego brzdąkania.

Jerzy Leszczyński - Od Europodów dla Antypodów

Urocze Eurozakątki – Malta

GDZIE ŻMIJE APOSTOŁÓW KĄSAJĄ

STARY KONTYNENT – Takimi słowy często określa się Europę, chociaż starsze od europejskiej cywilizacje zamieszkiwały Azję i Afrykę – przynajmniej tego dowodzi spisana historia. Na liście 193 niepodległych państw aktualnie należących do Organizacji Narodów Zjednoczonych 44 zaliczane są do Europy, niektórzy wszak doliczają jeszcze pięć: Armenię, Azerbejdżan, Gruzję, Kazachstan, a też Turcję. A ja proponuję zaklasyfikować do Europy jeszcze na przykład Koreę, tę z północy, ażeby sprawowała nad nią Eurobabuleńka (tak w moim pierwszym artykule dla „Tygodnika Polskiego” nazwałem Unię Europejską) większą kontrolę. Ale dość nam żartowania!

Krzysztof Ligęza – Las rzeczy - BEZ ŻYCIA, NA PODWÓRZU

Żyjącego w XX wieku filozofa francuskiego urodzonego w Rumunii, Emila Ciorana, powszechnie uważano za mizantropa.

Moim zdaniem dowiedział się o człowieku w sam raz tyle, by od człowiekowatych stronić. Weźmy to: „Im większy wewnętrzny postęp robisz, tym mniej ludzi, z którymi możesz się komunikować”. Czy to jeszcze: „Ludzie potykają się o prawdę, a potem wstają i idą dalej”.

Pyta ktoś, czemu zaczynam z tej wysokości, mianowicie od Ciorana? To proste: ponieważ wspinać się będziemy dziś jeszcze wyżej.

Całe teksty w drukowanym wydaniu "Tygodnika Polskiego".