Pogoda w Melbourne

Polecane Strony

W najnowszym wydaniu Tygodnika Polskiego nr 6/22 znajdą Państwo teksty naszych stałych współpracowników o różnorodnej tematyce.

Poniżej fragmenty niektórych artykułów opublikowanych w tym numerze.

Marek Baterowicz - ANIHILACJA

Prezydent Żeleński oznajmił światu, że Rosjanom chodzi o anihilację ukraińskiego narodu, czyli o jego unicestwienie I zrównanie z ziemią miast, na wzór syryjskiego Aleppo czy stolicy Czeczenii. Rzeczywiście wszystko na to wskazuje, nieustanne bombardowania domów mieszkalnych, szpitali (nie tylko w Mariupolu!), szkół, gmachów państwowych, wież telewizyjnych, a nawet reaktorów atomowych... Wszystko to rosyjska artyleria i rakiety obracają w gruzy! Jednocześnie ostrzeliwują ludność cywilną, nawet dzieci – zginęło ich kilkaset, a z dzisiejszym atakiem bombowym na teatr w Mariupolu liczba tych ofiar sięga na pewno o wiele więcej, ponieważ w tym teatrze chroniły się właśnie dzieci z matkami...


Krzysztof Ligęza - SPECJALNA NAPAŚĆ POKOJOWA

Mordują. Wzniecają pożogę. Spopielają, co spopielić się daje. Co się nawinie, rabują. Gwałcą, kogo dopadną. Całą resztę miażdżą gąsienicami czołgów.

W każdym razie usiłują. Bogu dziękować, że jak dotąd z powodzeniem raczej umiarkowanym. O czym mówię? Co za pytanie. Wiadomo: zarysowuję kontury, bez wykrętów przyznam: dość pospiesznie, rosyjskiej “operacji specjalnej” na Ukrainie. Wbrew przekonaniom wielu owiec czy baranów poznawczych, czy tam wbrew przekonaniom wielu człowiekowatych, operacji niekoniecznie pokojowej. Stąd, prawda, tytuł.


Beata Joanna Przedpełska - rubryka Echa Warszawskich Salonów

W ILUZJONIE

„Paweł i Gaweł w jednym stali domu; Paweł na górze, a Gaweł na dole; Paweł spokojny, nie wadził nikomu, Gaweł najdziksze wymyślał swawole". Ten zabawny wiersz Aleksandra Fredry zainspirował Mieczysława Krawicza, który wyreżyserował film pod tytułem "Paweł i Gaweł" ze scenariuszem, nawiązującym właśnie do historii o dwóch zwaśnionych sąsiadach. Film zrealizowano w 1938 roku z udziałem plejady znakomitych i lubianych aktorów. (...)

KOLORY I SPLOTY

Tkanina - podobnie jak rzeźba - jest sztuką wielowymiarową. Zapewne dlatego tak mocno rozbudza wyobraźnię: nie tylko zaskakuje formą i barwą, ale wychodzi poza ramy płaszczyzny, prowokuje do poznania techniki wykonania, faktury i splotu przędzy. „Sploty przeznaczenia. Sztuka włókna" - ta wystawa prac Barbary Basiewicz w Galerii Domu Artysty Plastyka w Warszawie jest z pewnością jedną z najciekawszych ekspozycji tego roku. (...)

DŁUG

Wydaje się, że przepis na zrobienie atrakcyjnego filmu kryminalnego, sensacyjnego nie jest zbyt skomplikowany. Wystarczy zatrudnić kilku popularnych aktorów, ładne dziewczyny, pokazać szybkie samochody. Ale jeśli ma to być film o wymowie psychologicznej, problem jest bardziej głęboki. Na ekrany polskich kin wszedł film „Mój dług" (reż. Denis Delić), określany jako dramat obyczajowy. Scenariusz filmu powstał na podstawie autentycznej historii, która wydarzyła się pod koniec lat 90-tych i mocno zbulwersowała opinię publiczną. Młody przedsiębiorca (Sławomir Sikora) wraz z kolegą próbuje rozkręcić firmę, jednak bank odmawia mu kredytu. Usłużny znajomy proponuje mu pomoc, okazuje się jednak nie tylko oszustem, ale i szantażystą. (...)

Autorka felietonu p. Beata Joanna Przedpełska na projekcji filmu.

URODZINY CHOPINA

Życie geniuszy bywa pełne tajemnic. Kiedy urodził się Fryderyk Chopin? Za datę jego urodzin przyjmuje się 1 marca 1810 roku, chociaż w księdze metrykalnej w kościele brochowskim za

pisano 22 lutego. Jak było naprawdę? Sam kompozytor i jego rodzina świętowali urodziny Fryderyka pierwszego dnia marca. W tym roku 212. rocznicę jego urodzin celebrowała Filharmonia Narodowa koncertami, organizowanymi przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina. Do Warszawy przyjechał znakomity pianista Bruce Liu, aby wystąpić z dwoma recitalami. Ze stolicą łączą go szczęśliwe wspomnienia, bo właśnie tu zwyciężył w ubiegłorocznym XVIII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Chopina. Ten sukces otworzył mu drzwi do najbardziej renomowanych sal koncertowych. (...)


Historia pisana wierszem – pp. Ewa i Bogumił Liszewscy Ułan „Tereska”

Pośród wszystkich żołnierzy Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego, dowodzonego przez majora Henryka Dobrzańskiego pseudonim „Hubal”, Teresa była najbarwniejszą i najbardziej rozpoznawalną postacią. Jako pierwsza i jedyna kobieta, po klęskach kampanii wrześniowej, założyła mundur, gdy inni je zdejmowali i ukrywali. Chociaż wcześniej nie była żołnierzem. Mimo czynionych jej początkowo trudności z przyjęciem do oddziału, nie zraziła się, szybko ją polubiono i zaakceptowano. Wkrótce okazało się, że jest jednym z najlepszych żołnierzy.

Naprawdę nazywała się Marianna Cel, pseudonim „Teresa” przyjęła jedynie dla potrzeb konspiracji, by nie narażać rodziny, jednak z tym właśnie imieniem jest do dziś najczęściej kojarzona. Zdrobniale zwracano się do niej Tereska. (...)


OD EURPODÓW DLA ANTYPODÓW – Jerzy Leszczyński - TERAZ JEST WOJNA. KTO HANDLUJE, TEN TYJE!

Wojna na jednych sprowadzała nieszczęścia, nawet tragedie, innym zaś nabijała kieszenie i rozpęczniała konta bankowe, zachowując się niczym drożdże w dzieży z fermentującym zaczynem na chleb. Tak było od samego początku historii ludzkości, tak jest teraz a też zapewne tak będzie w przyszłości, bo widocznie tak już musi być i kropka. W obliczu wojny rosyjsko – ukraińskiej warto wnikliwiej się przyjrzeć, kto cierpi, bo się bije kto zaś handluje i tyje. 

O podobnej porze przed dwoma laty koronawirusowa pandemia rozpoczęła swój szaleńczy taniec po naszej planecie. Wkrótce zawitała do Europy oraz Ameryki. W niektórych miejscach ziemskiego globu mieszkańcy większych miast ulegali panice, masowo wykupując wszystko, co tylko można było wykupić.


Andrzej Siedlecki - Moje Przygody w Kraju Kwitnącej Wiśni - cz. VI

Aogachiru, francuskie naleśniki i miłość

 

Andrzej Siedlecki w serialu Aogachiru

(...) Nigdy bym nie pomyślał wtedy, kiedy chodziłem do Alliance Française na francuski, że znajomość tego języka przyda mi się w filmie w Japonii. Życie płata figle, a wniosek?... Że wiedzy nigdy nie jest za dużo i zawsze może się przydać! Ah, jak ja tę rolę lubiłem! Musiałem mieszać języki, mieszać ciasto i nauczyć się robienia crêpes - francuskich naleśników! I już miałem nadzieję, że się nauczyłem…, ale za pierwszym razem ciasto źle rozlałem na patelni i reżyser zdecydowanie i natychmiast podjął decyzję. (...)


Krzysztof Ligęza - Las rzeczy - KREDĄ PO PIASKU

Potwory w ludzkiej skórze sprowadzają i czynią wojnę. Wojna to gniewne zaćmienie rozumu ludzkiego. To złowieszczy kir wrogich emocji narzucany niewinnym, przez ludzi złej woli.

Wojna to ciemność i przerażenie w pełnym świetle dnia. Wojna to mrok, pochłaniający kobiety, dzieci, każdego. Nienasycona bestia, pożerające niemal wszystkich, którzy trafią w jej łapy. Niemal, powiadam, bo część pochwyconych mrok przeżuje i wypluje – lecz zamienionych już w potwory. Tyle mu wystarczy, a one poniosą mrok dalej, definiując po swojemu ład i chaos, nadzieję i rozpacz, życie i śmierć. I człowieczeństwo także definiując – w takim stopniu, w jakim można zdefiniować człowieczeństwo poprzez nienawiść do bliźniego.

Bo można. Któż dziś wie to lepiej od nowego cara Rosji? Człowieka, od lat konfrontowanego z rzeczywistością przezeń kształtowaną. Człowieka ujawniającego – dla niektórych znienacka – nieracjonalne oblicze tęsknoty za imperium. Pokazującego światu jakieś swoje drugie dno, dotąd ukrywane w realiach trywialnego biznesu spod sztandaru “ekonomia, głupcze!”.


Henryk Jurewicz - Rekomendacje piwniczne nr 8

„Rewolucyjny geniusz roślin. Jak i dlaczego rośliny zmieniają naszą przyszłość” Stefano Mancuso, wydawnictwo: Bukowy Las, 2017.

Autor jest włoskim botanikiem, profesorem Wydziału Rolnictwa, Żywności, Środowiska i Leśnictwa na Uniwersytecie we Florencji, dyrektorem Międzynarodowego Laboratorium Neurobiologii Roślin, autorem wielu prac z zakresu neurobiologii i zachowania się roślin. 

Inteligencją nazywa się dzisiaj umiejętność wykorzystywania praw tego wszechświata do zmieniania otoczenia i siebie w taki sposób, by trwać i realizować potrzebne zadania. Poziom inteligencji określa się głównie skutecznością osiągania tych celów. Drugie ważne kryterium wartościujące inteligencję pozytywnie – długość czasu istnienia jej posiadacza – wydaje się być dobrze uzasadnione wobec nieustającej niepewności w odpowiedzi na pytanie, po co, w jakim celu coś zaistniało i trwa? (Na marginesie: w definicji brak rozróżnienia rodzaju materii.)


Zapraszamy do zakupu najnowszego wydania "Tygodnika Polskiego". Dostępny również w prenumeracie.

Redakcja:
19 Carrington Drive,
Albion Vic 3020
Australia
Tel. + 61 3 8382 0217
E-mail

Polecane Strony

Redakcja:
19 Carrington Drive,
Albion Vic 3020
Australia
Tel. + 61 3 8382 0217
E-mail

© Tygodnik Polski 2020   |   Serwis Internetowy Sponsorowany przez Allwelt International   |   Admin